Ik hoor het blaffen Van de honden Ik zie de tralies Voor de ramen Want de onmacht Van de honger Grijpt wanhopig Naar de wapens Maar ik doe net alsof Het gevaar niet bestaat Want ik wandel met een engel Door een onverlichte straat Ik doe net alsof het gevaar niet bestaat Want ik wandel met een engel Door een onverlichte straat
Er staat geschreven Dat de onrust Van de opstand In de lucht hangt In deze stad hier Die gebouwd is Op een berg Van diamant
Er staat geschreven Dat mijn leven Niet veel waard is Als de nacht valt Als de straten Vogelvrij zijn Als het laatste licht Verdwijnt
Ik zie de bloeddoorlopen ogen van een kind dat als een straathond naar me toekomt en om geld vraagt Ik zie een land dat altijd alles bij het oude wilde laten en dat nu de prijs betaalt