De Optocht
Ik zie de jaren
Als een optocht
Voor mijn ogen
Langs me gaan
Ik zie het vallen
Van de muur
De eerste mannen
Op de maan
Ik hoor mezelf
Met overtuiging
Schreeuwen dat het
Stil moet zijn
Ik zie de toekomst
In de verte
De oude man
Komt dichterbij
Ik zie de lucht in lichterlaaie
De ondergaande zon
De kolken
In de loop van de rivier
Ik hoor de stilte die kon vallen
In de hoofdstraat van het dorp
Op een zomeravond
Ergens ver van hier
En de wereld draait en draait
En draait maar door
Niemand weet
Waarheen
Waarvoor
Ik zie de liefde
Van mijn leven
Het vuur dat is gedoofd
Ik weet wat ik heb gegeven
Weet ook wat ik heb beloofd
Ik zie de hel
De hemel
De duivel
God
Zie de verwarring
Van de man
Die heeft gevonden
Wat hij zocht
Ik zie een lange rij
Van mensen
Tot ver in de
Verleden tijd
Ik hoor ze denken
Hoor ze praten
En ik hoor
Een deel van mij
Ik zie de man
Die om zich heen kijkt
En besluit
Om stil te staan
Want hij twijfelt
Aan de richting
Die de optocht
In wil slaan
Want de wereld draait
En draait maar door
Niemand weet
Waarheen
Waarvoor
En de optocht
Blijft maar doorgaan
Er is altijd
Want land in zicht
Ik zie de denker
In het donker
Ik zie de spreker
In het licht
Ik zie de onmacht
En verwarring
Achteraan daar
In de rij
Waar de dood
Altijd een slag slaat
Waar soms iemand
Achter blijft
Want de wereld draait
En draait maar door
Niemand weet
Waarheen….Waarvoor
Ik zie de
Vastberaden eenling
Die zich door de massa wringt
Hij wil niet mee
Met de vooruitgang
Dus hij gaat
Er tegenin
Zoals de man
Die blijft vechten
Met de molens
In de wind
Ook al
Wordt hij door
De zon verblindt
Ik zie mezelf
Als een van velen
In de stoet
Ten onder gaan
Maar iemand neemt
De fakkel over
En begint
Van voor af aan
Als hij verder gaat
En leeft zoals
Nog niemand heeft
Geleefd
Dan is alles
Niet voor niets geweest
Want de wereld draait
En draait maar door
Niemand weet
Waarheen
Waarvoor