Duizend jaar
Altijd als je denkt dit is het einde
Sta je op de grens van wat begint
Altijd als je alles denkt te kennen
Laat het zich opeens weer anders zien
Vanuit de stilte wordt een nieuwe stem geboren
En je voelt een ander evenwicht ontstaan
En je hebt een lied al duizend keer gezongen
Maar nu weet je pas waarover het moet gaan
Zoveel wat je ziet nog niet geschreven
Zoveel wat je denkt nog niet geweten
Zoveel wat je hebt nog niet gegeven
En je zou nog duizend jaren kunnen leven
En je ziet de eerste keer de bladeren vallen
In het tegenlicht van de najaarszon.....
En het ...bloed stroomt ergens heen waar het niet gaan kan
En je weet niet wat het is en hoe het komt
En de liefde komt tevoorschijn uit het donker
Het verlangen sluit zichzelf niet langer op
En een engel uit de hemel laat zich vallen
En je vindt zonder te zoeken wat je zocht
Zoveel wat je ziet nog niet geschreven
Zoveel wat je denkt nog niet geweten
Zoveel wat je hebt nog niet gegeven
En je zou nog ……Duizend jaren kunnen leven
En je mist opeens degenen die verdwenen
Met de laatste trein of met de noorderzon
Want er is opeens weer zoveel om te delen
Als de avond valt en als de winter komt