Het was mistig
Het was koud
Het was midden in de nacht
En ik zocht naar het geluk
In een uitgestorven stad
Ik was alleen en wist niet goed meer
Wat ik wou of waar ik was
Maar ik was dichterbij de kern
Dan ik dacht
Ik was een schaduw van mezelf
Niemand zag me staan
Schreef alleen nog woorden
In een bloedeloze taal
Was moe en wist niet goed meer
Thuis te brengen wat ik zag
Maar ik was dichter bij de kern
Dan ik dacht
Dichter bij de kern dan ik dacht
Dichter bij de kern dan ik dacht
Toen ik verloren was gelopen
En de uitweg niet meer zag
Was ik dichter bij de kern dan ik dacht
Ik was overal en nergens
In mijn eigen web verward
Zag een doorgedraaide wereld
En de waan van elke dag
En ik trok mezelf in twijfel
Tot er niets meer over was
Maar ik was dichter bij de kern
Dan ik dacht
Dichter bij de kern dan ik dacht
Dichter bij de kern dan ik dacht
Toen ik verloren was gelopen
En de uitweg niet meer zag
Was ik dichter bij de kern dan ik dacht
Zie de leegte
Onder ogen
Wees niet bang
Adem in en adem uit
Volg de lijnen
In je hand
Het gevaar is altijd kleiner
Dan de angst
Als je niet meer weet wat waar is
Wat je drijft en wie je bent
Ben je dichter bij de kern dan je denkt
Je bent dichter bij de kern dan je denkt
Als je niet meer weet wat waar is
Wat je drijft of wie je bent
Ben je dichterbij de kern dan je denkt