Hilton Barcelona
Hilton Barcelona
Elf uur in de avond
Een zeer geslaagde zakenman
Zit moederziel alleen
Hij heeft hier op een beurs
De hele dag vergaderd
En nu kijkt hij uit verveling
Doelloos om zich heen
Zijn ogen dwalen af
Naar een dame in het rood
Zij zit daar in de hal
En wacht op wie dan ook
En ze geeft je de illusie
Dat ze zich verleiden laat
Zolang je maar betaalt
Eerst speelt hij nog de onschuld
En stelt zichzelf voor
Totdat hij in de alcohol
Z'n onschuld heeft vermoord
Dan vraagt hij hoe ze heet
Zij noemt alleen een prijs
Opeens trekt in een vage flits
Zijn vrouw aan hem voorbij
Dan zakken al z'n hersens
Een halve meter lager
Hij weet zich tot zijn kamerdeur
Nog netjes te gedragen
Maar daarna trekt hij hitsig
Alle kleren van haar lijf
Hij komt na vijf minuten
Zij gaat...en hij, hij blijft
Hij staart naar het plafond
De spanning is gebroken
Hij doet zijn ogen dicht maar
Hij wordt wakker in een web
En daarna komt het schuldgevoel
Zijn kamer ingeslopen
Maar als redding ligt de Bijbel
In vier talen naast zijn bed
Hilton Barcelona
Langzaam wordt het licht
Vier sterren van z'n klote
Hij doet geen oog meer dicht
De spaanse nacht is stil
Er hangt niets in de lucht
Wie altijd maar vooruit wil
Verliest de weg terug
Hij denkt aan de vervlogen tijden
Kamers op de Place Pigalle
Een halve ster, een krakend bed
En de toiletten in de hal
Het was toen een leven
Zonder zorgen
Zoals in een droom bestaat
En een liefde, zoveel liefde
Die je met een kus betaalt
God, hij had zoveel idealen
En hij sliep onder de sterren
Hij vertelde alles wat hij voelde
Want hij had niets te verbergen
Zijn fantasie was een paleis
Hij had een hoofd om in te wonen
En hij praatte over later
Want het beste moest nog komen
Hilton Barcelona
Tien uur in de ochtend
De spoken in zijn hoofd
Blijven hem maar volgen
Hij wil weg hier, terug naar huis
Het is een choas in zijn hoofd
Want dit hotel is het huis
Waar de heimwee woont