Persarchief

Een verzameling artikelen die in de pers zijn verschenen. Mocht jij artikelen hebben of tegenkomen die niet opgenomen zijn op deze pagina, word je vriendelijk verzocht om even een mailtje te sturen. Mede door jouw hulp kunnen we deze pagina dan uitbreiden...
Sommige artikelen kunnen nog scan-foutjes bevatten. Kom je ze tegen, laat het even weten!

 

Het Vernieuwde Testament van Bos

donderdag 07 oktober 2010, de Stentor, Dick Laning

Zoals het donker licht nodig heeft om gezien te worden, zo is God nergens zonder de Duivel. Geen zanger die dat beter weet dan Stef Bos. De man die al zijn hele carrière zoekt naar het wankele evenwicht van goed en kwaad stort zich in 'In een ander licht' op Het Boek.

Geen plek waar het woord van Bos mooier valt dan in Kampen, waar de cultuurtempel tussen kerken staat. Illustratief is het Lied van Lot. Niet de vrouw van Lot die in een zoutpilaar verandert, omdat ze omkijkt naar de vernietigde stad Sodom, maar Lot zelf, die ook de verleiding zal hebben gekend om om te kijken. 'Voor mij een ruimte / Die ik nog niet ken / Achter mij alles / wat ik achter moet laten...', zingt hij. Het is de vertwijfeling die ook doorklinkt in de woorden van Job: 'Nu ik alles heb verloren / En de stilte mij verwacht...'.

Stef Bos is de creatiefste denker onder de vaderlandstalige zangers. Dat zit hier in de keuze voor de personages, in de gedachten die hij hen influistert en ook in zijn poëtische taal. Het is God zelf die zijn lied begint met: 'Nu ik terugkijk op mijn leven / Met nog een eeuwigheid te gaan...'. Bos drukt Petrus aan zijn borst: "Wat een man. De vleesgeworden hemelbestormer!" En Petrus mag zeggen: 'Beter de liefde verloren dan nooit liefgehad'. Wat hij doet in het Lied van Petrus is kenmerkend voor het hele programma: de onbereikbare personages in de Bijbel worden mensen van vlees en bloed. En het worden mensen van nu. Dus is het helemaal niet gek als hij een liefdevolle ode aan Toon Hermans (Lente-me) presenteert als het derde testament van de Bijbel. En natuurlijk had Ramses Shaffy een van de apostelen moeten zijn. Hoe sfeervol ook musicerend, zelfs zijn begeleiders knielen voor het woord. Zoals in het ontroerende Lied voor Ruth, gezongen in het Afrikaans omdat Amanda Strydom hem leerde: 'Jou land is my land / Jou volk is my volk'. Stef heeft dan genoeg aan zijn piano: 'Ek weet die toekoms is onseker / En die donker is digby...'.

< Terug