Film zonder verhaal

Het zijn de handen van mijn moeder.

Het is het bidden van mijn vader.

Het is een kamer op een zolder.

Het zijn de dagen En de jaren

Het zijn de ogen van degenen

die door de tijd heen zijn verdwenen.

Het is het afscheid zonder woorden.

Het is de stem die je blijft horen.

Het is een avond in november

Het zijn de bladeren op de stenen

Van de straten en de pleinen

Uit lang vervlogen tijden

En je wilt soms dat het weggaat `

Maar je weet nu dat het blijft

Steeds meer dagen en gedachten

Opgestapeld door de tijd

Het kunnen beelden zijn

Of woorden

Het kan stilte zijn

Of taal

Het zijn de flarden van ons leven `

Een film zonder verhaal

Het is een stad daar In het noorden

Het zijn de nachten Aan de gracht

Een verleden met ene toekomst

En de verbeelding aan de macht

Het is het licht dat ik zag branden

in jouw kamer in die stad

En ik durfde niet aan te bellen

En wachtte buiten Heel de nacht

Een avond in november.

De bladeren op de stenen

De straten en de pleinen

Lang vervlogen tijden

En je wilt soms dat het weggaat

Maar je weet nu dat het blijft

Steeds meer dagen en gedachten

Opgestapeld door de tijd

Het kunnen beelden zijn

Of woorden Het kan stilte zijn

Of taal Het zijn de flarden van ons leven

Een film zonder verhaal