Liedteksten

Klara Majola

Klara Majola wou haar vader wat blind was

Toe die skermer sak gaan haal

Daar waar hy die hout versamel

Maar Klara Majola het verdwaal

 

Verdwaal in die donker van die skaduwee van die Berge

Verdwaal in die winter in die Kaap

Sy kon die pad nie terug vind nie

Was moeg en het gaan slaap

 

Klein Klara Majola lê verkluim

In die Bokkeveld se bros kapok

Haar arms en bene bruin en kromgetrek

Soos ‘n wingerdstok

 

Klara Majola die koue geweld

Sif stadiger oor my uit die ruim

Maar nooit sal ek in die Bokkeveld

So warm….soos jy verkluim

 

En dis nou sestig jaar gelede

En jy‘s lank al nie meer hier

En tog is jy nog by ons

Want ek sien jou siel

Vasgevang

In ’n beeld

In ’n beeld van brons

 

Klein Klara Majola lê verkluim

In die Bokkeveld se bros kapok

Haar arms en bene bruin en kromgetrek

Soos ’n wingerdstok

 

En die wêreld  het verander maar die hemel waarop ons wag

Is nog lank nog nie hier nie

En daar’s altyd nog kinders wat verdwaal

In die winternag

Dit nummer staat op de volgende uitgaves:

Cover
Kaalvoet (Album)
2015

Cover
Demo's Deel 05, 2011 (Album)
2011