Het was midden in de winter    
Twee uur in de nacht
Iemand zei me dat ik komen moest
Ik werd ver van hier verwacht
Pakte alles dat ik nodig had
En toen begon de reis
Lange terugweg door de nacht

Terug in plaats en tijd

Hoorde toen ik net vertrokken was
Laat me nu toch niet alleen
En de radio stond niet zo hard
Maar het ging dwars door mij heen
Zag in het heldere licht van de maan
Rivieren in mijn vlakke land

Met een waas voor ogen

Richting Utrecht Amsterdam

Zag mijn leven                    

Als een film voorbij gaan 
En de tijd keerde terug               
Zag alles weer voor me              

De weg naar school
En de kerk bij de brug                
Een stem die zingt             
Totdat je in slaap valt
Een nest van vertrouwen    
Waar je ooit uit valt  
Daarna moet je vliegen               
Ik ben onderweg
Mijn vleugels zijn moe
En ik zoek naar een nest

Reizen door de nacht

Tegenlicht van auto’s

Witte strepen op de weg

Alles wat ik zeggen wou

En niet heb gezegd

We leven in een achtbaan

Je jaagt jezelf voorbij

En opeens staat alles stil

En je bent het noorden kwijt

Zo kwam ik thuis

Als een verloren zoon
Ze lag daar wit en stil
Ik kuste haar

Het was als in een droom
Waaruit je wakker worden wilt

Ze had haar ogen vastbesloten dicht
En haar lippen waren koud
Voor de rest was alles om me heen
Zo bekend en vertrouwd

En alles wat ik haar nog zei,het was
Alsof ik in mezelf praatte
Alsof degene die daar voor mij lag
In mij was gevaren