) heeft het punt bereikt waarvoor elke zichzelf respecterende artiest een arm veil heeft. Hij brengt zijn eigen platen uit, moet geen rekening meer houden met wat de radio graag draait en geeft alleen interviews als hem dat vriendelijk wordt gevraagd. En toch zitten de zalen vol. Dat was woensdag niet anders in de AB.

Jammer dat Stef Bos in het hoofd van nogal wat (media)mensen altijd die zanger van 'Papa' is gebleven. Goed, dat nummer staat ook vandaag nog altijd op zijn programma. Herleid tot de essentie en ontdaan van alle klefheid is het nog steeds goed voor het soort emomoment waarbij dames spontaan naar een zakdoekje grijpen. Maar belangrijker is dat Stef Bos al lang niet meer hoeft terug te vallen op oude hits.

Het voorbije jaar heeft de chansonnier drie cd's uitgebracht met gloednieuw materiaal dat al bij een eerste kennismaking naar de keel grijpt. Bos, een virtuoze woordkunstenaar, zingt over de schoonheid van de innerlijke tweestrijd, het grijs van een mistige stad en de tijdbom die onder de Zuid-Afrikaanse samenleving tikt. Hoogdravende thema's, maar Stef Bos pakt ze aan met de bevlogenheid van Jacques Brel. Hij is behalve zanger, poëet en virtuoze woordkunstenaar bovenal een gepassioneerde verteller met een feilloos gevoel voor timing. Iemand die de humor niet schuwt, maar in een vingerknip de voorstelling naar een dramatische wending stuurt.

Gloednieuwe nummers als 'Dia de la muerte' en het in het Afrikaans gezongen 'My vrou is huis toe' spelen zich als films voor je ogen af. De muziek, ergens tussen Randy Newman en Paul Simon, beklemtoont dat visuele aspect nog. Zo heb je toch genoeg om naar te kijken, ook zonder video's, grootse decorstukken of andere poespas. Bos vertolkt zijn nummers niet langer, hij beleeft ze.

Het publiek, dat overwegend uit dertigers bestond, bedacht de zanger met een staande ovatie. Bos uitte daarop zijn dank met 'De zaalwachter', een ouder nummer over de vergankelijkheid van het bestaan dat, nu hij zelf weer wat meer had geleefd, nog aan diepgang had gewonnen. Na Storm is dit opnieuw een ijzingwekkende voorstelling van een van de succesvolste outsiders van het Nederlandstalige lied. Niet te missen. (Bart Steenhaut)

Concertinfo: www.stefbos.nl