Zanger zonder meer - een lied van de Canadese singer|songwriter Robert Charlebois in een vertaling van Raymond van 't Groenewoud

ik ben een zanger, zonder meer

dikwijls in mezelf gekeerd


spelen, drinken, en telkens weer


veel te laat opstaan, ongegeneerd

maar het spotlicht roept me weer

ik ben een zanger zonder meer

u wilt dat ik mij als god gedraag


maar ik voel me oud en opgejaagd


ik zie soms overal de hinderlaag


alleen het zingen doe ik graag


maar dit beroep is god geklaagd


hoe meer je geeft, hoe meer men vraagt



de dag dat niemand mij nog kent

het applaus niet meer verlossing brengt


dan zal ik weten wie ik ben


terwijl nieuw en jong talent


het nieuwe lied brengt, nieuw geluid


voor nieuwe mensen, nieuwe tijd



het hoeft voor mij niet groot of chique


als het maar klikt met het publiek


ik heb zo’n maling aan kritiek


ben vaak genoeg herleid tot niets

wil niet moeilijk doen of ecentriek


ik zoek mijn heil in de muziek



als ik zing, dan is het om bevestiging


als ik schreeuw, dan is het ter verdediging

Ik wil mezelf zien in een vreemdeling

voorbij de grens van land of ras


voor ik verga tot stof en as


wil ik ik zien wat ik nooit zag 


want het is altijd weer hetzelfde spel


verdeel en heers en macht van geld


ik zoek liever schoonheid en vertier


ik dacht waarom zijn we anders hier


maar zie het spotlicht roept me weer


ik ben een zanger zonder meer, zonder meer