Hoe dikwijls stond ik op het punt van breken 
En brak ik zonder het zelf te weten 
Beloftes die ik ongemerkt gemaakt had
Door heel vriendelijk onduidelijk te zijn
Hoe dikwijls stond ik op het punt van weggaan
Maar bleef ik om niemand voor het hoofd te stoten 
En had ik mezelf stilzwijgend opgesloten
Achter een zelfverzonnen rookgordijn

Wijs mij waar de toetsen zitten
Dan speel ik iets voor jou 
Zonder erbij na te denken
Waarom ik van je hou

Wijs mij waar de toetsen zitten 
En schuif de hele boel opzij 
Want dan kan ik eindelijk zeggen
Wat ik voor jou voel

Hoe dikwijls stond ik op het punt de waarheid
Of wat daarvoor doorgaat te vertellen
Maar hield ik me in, omdat ik bang was
Voor de gevolgen van… en wat men zeggen zou 

Hoe dikwijls stond ik op het punt te leren
Te leren leven met een gebrek aan zelfvertrouwen
Waardoor ik met iedereen rekening bleef houden 
Tot ik zelf niet goed meer wist wat ik nou wou

Wijs mij waar de toetsen zitten
Dan speel ik iets voor jou 
Zonder erbij na te denken
Waarom ik van je hou 

Wijs mij waar de toetsen zitten
En schuif de hele boel opzij
Want dan kan ik eindelijk zeggen
Wat ik voor jou voel