In het hoge noorden

Ergens ver van hier

Daar ben ik geboren

Dicht bij een rivier

Het dorp, de boerderijen

Een kerk langs de vaart

Waar de hemel nog bestond

En God nog niet was doodverklaard

 

Op een mooie zomeravond

Stond ik daar voor haar huis

M’n hoofd op hol geslagen

Duizend vlinders in mijn buik

Zij kende alle kleuren

En ik was alleen maar groen

Een sukkel die op zoek is

Naar een allereerste zoen

 

Hoe mooi was de wereld

Hoe jong waren wij

Koud was de oorlog

En de muur in Berlijn

Was ver van ons bed

Wij waren vrij

En zij was de hemel op aarde voor mij

 

De zon was bijna onder

Toen zij daar voor mij stond

Ik was bang, ik moest iets doen

Maar stond genageld aan de grond

Een zinderende liefde

Hing tastbaar in de lucht

Maar ik ben met mijn staart

Tussen mijn benen weggevlucht

 

En thuisgekomen schreef ik

De verwarring van mij af

Want met mijn pen

Kon ik een held zijn

Die ik eigenlijk niet was

Toen heb ik ontdekt

Hoe mooi de weemoed soms kan zijn

Want dat wat nooit gebeurd is

Gaat ook niet voorbij

 

Hoe mooi was de wereld

Hoe jong waren wij

Ik zie het nog altijd

Helder voor mij

Haar blauwgrijze ogen

En de groene vallei

En zij was de hemel

Op aarde voor mij

 

Haar blauwgrijze ogen

De groene vallei

En zij was de hemel

Op aarde voor mij